1998-2021

1998-2021 23 ΧΡΟΝΙΑ ΖΩΗΣ 23 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ..



Στο κόκκινο το ελληνικό ψάρι, άμεσος ο κίνδυνος για τον μπακαλιάρο

alieiaΜε τρομακτικά γρήγορο ρυθμό μειώνονται τα ψάρια στη Μεσόγειο, ενώ η οικονομική κρίση στη χώρα μας έχει οδηγήσει σε δυσθεώρητα ύψη και την λαθραλιεία. Οι διαχρονικές και σύγχρονες πληγές της αλιείας, που οδήγησαν στη μείωση των ιχθυοαποθεμάτων, αναλύθηκαν στην αρμόδια Ειδική Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής, υπό την προεδρία της Κατερίνας Ιγγλέζη, και οι εμπλεκόμενοι φορείς έδειξαν ενδιαφέρον η συγκεκριμένη κοινοβουλευτική πρωτοβουλία να έχει τακτικό χαρακτήρα και απτά αποτελέσματα.
Προσκεκλημένοι ήταν σχεδόν όλοι οι εμπλεκόμενοι εκπρόσωποι φορέων από το χώρο του ψαριού: πολιτική ηγεσία, πανεπιστημιακοί καθηγητές, ερευνητές, πρόεδροι φορέων διαχείρισης υγρότοπων, ιχθυολόγοι του Δημοσίου, επαγγελματίες ψαράδες και ερασιτέχνες, παρουσία του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, Βαγγέλη Αποστόλου. Άπαντες συμφώνησαν ότι αν δεν υπάρξει μέριμνα, σε λίγα χρόνια, ορισμένα είδη που μαγειρεύονταν κατά παράδοση σε κάθε ελληνικό σπίτι, όπως ο μπακαλιάρος, δεν θα τα γνωρίσουν οι νέες γενιές.
Ο υπουργός υποστήριξε πως η χώρα μας ήταν αντιμέτωπη με πρόστιμα στην αλιεία, λόγω της έλλειψης διαχειριστικών σχεδίων, τα οποία τελικά αποφεύχθηκαν. Σημείωσε πως το νέο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αλιείας δίνει ικανοποιητικά ποσά για την αλιευτική πολιτική, με μακρόπνοο χρονικό ορίζοντα.
Υποστήριξε πως είναι πολυπαραγοντική η μείωση των ιχθυοαποθεμάτων και δεν συνίσταται μόνο στην υπεραλίευση, αλλά και στην κλιματική αλλαγή, καθώς έχει ανέβει η θερμοκρασία κατά 1 βαθμό, ενώ συντελούν και άλλοι ρυπογόνοι παράγοντες, όπως τα λύματα, που επιβαρύνουν το θαλάσσιο περιβάλλον.
Αναφέρθηκε και στη λαθραλιεία και άφησε να εννοηθεί, εμμέσως πλην σαφώς, πως οι έλεγχοι περιορίστηκαν διότι το λιμενικό ασχολήθηκε, εξαιτίας της έκτασης του μεταναστευτικού ρεύματος ψαριών. Επανέλαβε ότι πάνω από 1.000 είδη απειλούνται στη Μεσόγειο εξαιτίας των λεσεψιανών μεταναστών, ενώ στη χώρα μας τεράστια εξάπλωση γνωρίζουν το λεοντόψαρο και ο λαγοκέφαλος.
Ο εκπρόσωπος του Συντονιστικού Παράκτιων Αλιέων, Δημήτρης Ζάννες, έδειξε αυτοκριτική διάθεση και κάλεσε και τους συναδέλφους του να πράξουν αναλόγως. Άλλοι εκπρόσωποι φορέων ψαράδων αναφέρθηκαν και στα σκουπίδια και τα χημικά, που μολύνουν τις ελληνικές θάλασσες, μίλησαν για την ανεξέλεγκτη αλιεία από Τούρκους ψαράδες κ.ά.
Διακεκριμένοι επιστήμονες από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, το Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών και το Ινστιτούτο Αλιευτικής Πολιτικής στην Καβάλα (Θ. Τσίκληρας, Κ. Στεργίου, Μ. Κουτράκης κ.ά.) αναφέρθηκαν στην αναγκαιότητα να υπάρξει οργανωμένη έρευνα και πολιτική πάνω στο ελληνικό ψάρι, η οποία δεν θα διακόπτεται, όπως συνέβη, κατά καιρούς στο παρελθόν. «Ο μπακαλιάρος έχει σχεδόν εξαφανιστεί στο Ιόνιο», ανέφερε μεταξύ άλλων ο διευθυντής του ΙΝΑΛΕ, Μάνος Κουτράκης.
Υποστήριξαν πως πολλά είδη ελληνικών ψαριών κινδυνεύουν με εξαφάνιση και μίλησαν και για τη μείωση των λιβαδιών Ποσειδωνίας. Οι επιστήμονες ζήτησαν να εφαρμοστούν αυστηρά μέτρα όπου υπάρχει πρόβλημα, και να γίνονται έλεγχοι. Υποστήριξαν ότι χρειάζεται αφενός να υπάρξει εκμετάλλευση και άλλων εμπορικών ειδών και ενημέρωση των καταναλωτών, αφετέρου να υπάρξει μέριμνα για συγκεκριμένες περιοχές ή είδη, για την προστασία των γεννητόρων. Οι ψαράδες αναφέρθηκαν στη δραματική συρρίκνωση του εισοδήματός τους και στη μείωση του μεγέθους των ψαριών.
Το ψάρι ελεύθερης αλιείας, τονίστηκε, δεν παίρνει τιμή στην αγορά, ενώ το φαινόμενο της λαθραλιείας, ειδικά εν μέσω κρίσης, έχει πάρει κολοσσιαίες διαστάσεις. Αναφορά έγινε και στην επαναφορά της άδειας ερασιτεχνικής αλιείας, ενώ τονίστηκε πως ο αλιευτικός τουρισμός θα μπορέσει να αποτελέσει λύση για τη βελτίωση του εισοδήματος των ψαράδων.

"Νόσος των Δυτών" στην ελεύθερη κατάδυση

ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΑΤΡΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΚΟΠΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗΣ ΠΙΤΑΣ ΤΟΥ KRISSAIOS


 Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΑΣ ΕΚΟΨΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗ ΠΙΤΑ ΤΟΥ.ΠΑΡΑΒΡΕΘΗΚΑΝ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΙΛΟΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΟΙ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ.ΤΟ ΦΛΟΥΡΙ ΕΠΕΣΕ ΣΤΟΝ ΑΥΤΟΔΥΤΗ  ΝΙΚΟ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΙ ΚΕΡΔΙΣΕ ΜΙΑ ΜΑΣΚΑ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟΝ ΑΡΧ/ΤΗ ΠΑΤΕΡΑ ΝΕΚΤΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΚΟΨΕ ΤΗ ΠΙΤΑ   ΕΥΛΟΓΗΣΕ  ΤΟΥΣ ΔΥΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΥΣ  ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΥΧΗΘΗΚΕ ΚΑΛΕΣ ΑΝΑΔΥΣΕΙΣ




Φωτογραφία του Νίκος Θαλάσσης.
 







To όμορφο νησάκι της Ιτέας που έχει μόνο ένα εκκλησάκι

ΝΗΣΑΚΙ ΑΓΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΙΤΕΑ
Μπροστά από την παραλία της Ιτέας, στη Φωκίδα, πετά μικρά νησάκια διάσπαρτα στη θάλασσα προσθέτουν τη δική τους πινελιά στο όμορφο τοπίο.
Τα σημαντικότερα από αυτά είναι ο Άγιος Αθανάσιος, ο Άγιος Δημήτριος και ο Άγιος Κωνσταντίνος, με το εκκλησάκι των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης.
Το πιο απομακρυσμένο από τα νησάκια, καθώς βρίσκεται περίπου στο μέσο της απόστασης με το Γαλαξίδι, είναι ο Άγιος Δημήτριος. Λέγεται και «καπέλο του Βενιζέλου» λόγω του σχήματός του.
Το πρώτο που αντικρίζει κανείς από το λιμάνι της Ιτέας είναι ο Άγιος Αθανάσιος, που έχει σχήμα στρογγυλό και είναι γεμάτο ελιές. Κοντά του βρίσκεται και ο Άγιος Κωνσταντίνος με το μικρό εκκλησάκι του, που γιορτάζει πανηγυρικά κάθε 21η Μαΐου και γεμίζει το νησί ψαροκάικα.
Τα δύο νησιά, Άγιος Κωνσταντίνος και Άγιος Αθανάσιος, συνδέονταν παλαιότερα με μια πέτρινη γέφυρα, τα απομεινάρια της οποίας φαίνονται ακόμα μέσα στο νερό. το μήκος της προσδιορίζεται περίπου στα 200 μέτρα και η κατασκευή της τοποθετείται στα βυζαντινά χρόνια.

ΝΗΣΑΚΙ ΑΓΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΙΤΕΑΝΗΣΑΚΙ ΑΓΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΙΤΕΑΝΗΣΑΚΙ ΑΓΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΙΤΕΑΝΗΣΑΚΙ ΑΓΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΙΤΕΑΝΗΣΑΚΙ ΑΓΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΙΤΕΑ

Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΧΑΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ ΤΗΣ

Όλο και πιο δύσκολα «αναπνέουν» οι ωκεανοί της Γης, καθώς λιγοστεύει το οξυγόνο τους. Μέσα στα τελευταία 50 χρόνια έχει αυξηθεί περισσότερες από τέσσερις φορές η ποσότητα του νερού των ανοικτών θαλασσών που έχουν μηδενικό οξυγόνο, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα.

Παράλληλα, στα παράκτια ύδατα και στις κλειστές θάλασσες οι περιοχές με χαμηλό έως μηδενικό οξυγόνο έχουν τουλάχιστον δεκαπλασιασθεί από το 1950 έως σήμερα.

Οι ερευνητές της ομάδας GO2NE (Global Ocean Oxygen Network) της Διακυβερνητικής Ωκεανογραφικής Επιτροπής του ΟΗΕ, με επικεφαλής την Ντενίζ Μπράιτμπουργκ του Ερευνητικού Περιβαλλοντικού Κέντρου Σμιθσόνιαν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», προβλέπουν ότι το οξυγόνο θα συνεχίσει να μειώνεται ακόμη και έξω από τις ζώνες ανόδου της θερμοκρασίας του πλανήτη.

Η άνοδος της θερμοκρασίας των επιφανειακών υδάτων λόγω της κλιματικής αλλαγής καθιστά πιο δύσκολο για το οξυγόνο να εισχωρήσει βαθύτερα στο νερό. Επιπλέον, καθώς ο ωκεανός θερμαίνεται, διακρατεί συνολικά λιγότερο οξυγόνο.
  Η κατάσταση επιδεινώνεται πιο κοντά στις ακτές εξαιτίας των απορροών θρεπτικών συστατικών, που από την ξηρά καταλήγουν στα νερά, με αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό των μικροφυκών και του πλαγκτού, που απορροφούν το θαλάσσιο οξυγόνο.

Για να σταματήσει αυτή η συνεχής μείωση του οξυγόνου, οι επιστήμονες τόνισαν ότι ο κόσμος πρέπει να καταβάλει μεγαλύτερες προσπάθειες για να θέσει υπό έλεγχο τόσο την κλιματική αλλαγή όσο και τη ρύπανση των θαλασσών με θρεπτικά συστατικά (ευτροφισμός).

«Το οξυγόνο είναι ουσιώδες για τη ζωή στους ωκεανούς. Η μείωσή του συγκαταλέγεται ανάμεσα στις πιο σοβαρές επιπτώσεις των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων στο περιβάλλον της Γης» δήλωσε η Μπράιτμπουργκ.

«Περίπου το μισό οξυγόνο της Γης προέρχεται από τον ωκεανό. Όμως, οι συνδυασμένες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και της θαλάσσιας ρύπανσης με θρεπτικά συστατικά αυξάνουν σημαντικά τον αριθμό και το μέγεθος των ''νεκρών'' ζωνών στον ανοιχτό ωκεανό και στα παράκτια ύδατα, όπου το οξυγόνο είναι ανεπαρκές για να υποστηρίξει το μεγαλύτερο μέρος της θαλάσσιας ζωής» επεσήμανε ο Βλαντίμιρ Ριαμπίνιν, εκτελεστικός γραμματέας της Διακυβερνητικής Ωκεανογραφικής Επιτροπής.

Στις συνεχώς διευρυνόμενες «νεκρές» θαλάσσιες ζώνες το οξυγόνο μειώνεται, σε βαθμό που πολλοί θαλάσσιοι οργανισμοί ασφυκτιούν και πεθαίνουν, με αποτέλεσμα τα ψάρια να αποφεύγουν αυτές τις ζώνες. Πέρα όμως από το πρόβλημα στις εν λόγω ζώνες, ακόμη και μικρότερες μειώσεις των επιπέδων του οξυγόνου μπορούν να «φρενάρουν» την ανάπτυξη των ζώων της θάλασσας, να εμποδίσουν την αναπαραγωγή τους και να τους προκαλέσουν αρρώστιες ή και πρόωρο θάνατο.

Ακόμη η μείωση του οξυγόνου μπορεί να πυροδοτήσει την έκλυση επικίνδυνων χημικών ουσιών, όπως το οξείδιο του αζώτου (ένα «αέριο του θερμοκηπίου» έως 300 φορές ισχυρότερο από το διοξείδιο του άνθρακα) και το τοξικό σουλφίδιο του υδρογόνου. Παρόλο που μερικά πλάσματα καταφέρνουν να τα βγάζουν μια χαρά πέρα στις «νεκρές» ζώνες, συνολικά η βιοποικιλότητα σε αυτές συνεχώς περιορίζεται.